O nas
Kolegium
Paulina Pańczyk
- Uniwersytet Jagielloński – psychologia
- ISP Tychy – Edukacja elementarne. Wychowanie przedszkolne i edukacja wczesnoszkolna
- Polski Instytut Montessori – kurs nauczyciela Montessori 3-6 lat
- Instytut Edukacji Terapeutycznej – kurs Treningu Umiejętności Społecznych
- Trening Skutecznego Nauczyciela metodą Thomasa Gordona stopień I i II
- Procentrum – terapia ręki i zaburzeń motoryki małej I i II stopnia
- Edukącik – terapia ręki, rola integracji bilateralnej w funkcjonowaniu małej motoryki
- Centrum Pomoko – szkolenie dla profesjonalistów, trening umiejętności społecznych w formule bliskościowej
Praca z dziećmi jest tym, o czym marzyłam. W przedszkolu, otoczona ich radością i niewinnymi pytaniami, czuję, jakby czas na chwilę przestawał płynąć. Dzieci uczą mnie patrzeć na świat z perspektywy cudu – ich ciekawość, szczerość i autentyczność są jak latarnia, która prowadzi mnie przez każdy dzień.
Praca w gabinecie to zupełnie inny wymiar tego zaczarowanego świata. W tym intymnym miejscu, gdy zamykamy drzwi, otwiera się przestrzeń pełna zaufania i zrozumienia. Właśnie tutaj, w ciszy i spokoju, staram się być dla dzieci lustrem, w którym mogą się przejrzeć, odkryć siebie na nowo i nauczyć, że ich emocje są ich przyjaciółmi.
Bycie psycholożką i nauczycielką to nie tylko praca, ale i misja – troszczyć się o delikatny świat dziecka, być wsparciem, bezpiecznym schronieniem i przewodnikiem. Każda chwila, kiedy dziecko odważa się opowiedzieć mi o swoim strachu, smutku, czy małej radości, to jak odkrycie tajemniczego skarbu, który wspólnie chronimy i pielęgnujemy.
Prywatnie od zawsze ważne miejsce w moim życiu zajmują zwierzęta. Sama mam gromadkę kotów, które są dla mnie nie tylko towarzyszami, ale i codziennym przypomnieniem o pięknie prostych chwil. Cenię sobie te momenty ciszy, gdy ich mruczenie staje się niemal melodią, której rytm koi i uspakaja. Podobnie jest z muzyką, która prowadzi mnie przez życie – jest moją opowieścią, emocją i sposobem na wyrażenie tego, co trudne do uchwycenia słowami. Muzyka, tak jak kontakt ze zwierzętami, wprowadza mnie w świat bliskości i harmonii, które staram się przekazywać dalej, tworząc przestrzeń pełną ciepła i zrozumienia zarówno dla dzieci, jak i moich czworonożnych przyjaciół.
Praca w gabinecie to zupełnie inny wymiar tego zaczarowanego świata. W tym intymnym miejscu, gdy zamykamy drzwi, otwiera się przestrzeń pełna zaufania i zrozumienia. Właśnie tutaj, w ciszy i spokoju, staram się być dla dzieci lustrem, w którym mogą się przejrzeć, odkryć siebie na nowo i nauczyć, że ich emocje są ich przyjaciółmi.
Bycie psycholożką i nauczycielką to nie tylko praca, ale i misja – troszczyć się o delikatny świat dziecka, być wsparciem, bezpiecznym schronieniem i przewodnikiem. Każda chwila, kiedy dziecko odważa się opowiedzieć mi o swoim strachu, smutku, czy małej radości, to jak odkrycie tajemniczego skarbu, który wspólnie chronimy i pielęgnujemy.
Prywatnie od zawsze ważne miejsce w moim życiu zajmują zwierzęta. Sama mam gromadkę kotów, które są dla mnie nie tylko towarzyszami, ale i codziennym przypomnieniem o pięknie prostych chwil. Cenię sobie te momenty ciszy, gdy ich mruczenie staje się niemal melodią, której rytm koi i uspakaja. Podobnie jest z muzyką, która prowadzi mnie przez życie – jest moją opowieścią, emocją i sposobem na wyrażenie tego, co trudne do uchwycenia słowami. Muzyka, tak jak kontakt ze zwierzętami, wprowadza mnie w świat bliskości i harmonii, które staram się przekazywać dalej, tworząc przestrzeń pełną ciepła i zrozumienia zarówno dla dzieci, jak i moich czworonożnych przyjaciół.